شهيد احمد رحمت‌ زاده‌

 
سردار رشيد اسلام‌ شهيد احمد رحمت‌ زاده‌ پشتيري‌ فرزند چراغعلي‌ به‌ سال‌ 1339 در روستاي‌ سه‌سار ديده‌ به‌ جهان‌ گشود. در طي‌ دوران‌ كودكي‌، اگر چه‌ طعم‌ فقر را چشيد، اما به‌ كسب‌ علم‌ اشتياق‌ فراوان‌ نشان‌ داد و با پشت‌ كار در دوران‌ تحصيل‌، تا آخذ ديپلم‌ را با موفقيت‌ پشت‌ سر گذاشت‌.
در زمان‌ اوج‌گيري‌ انقلاب‌ شكوهمند اسلامي‌ به‌ رهبري‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌ (ره‌) كه‌ مصادف‌ بادوره‌ نوجواني‌ او بود، با استمداد از خداوند متعال‌ و پيروي‌ از امام‌ راحل‌، با شور و عشق‌ درتظاهرات‌ و راهپيمايي‌ها شركت‌ مي‌نمود و باجديت‌ و حرارت‌، در انجام‌ هر كاري‌ كه‌ به‌ شكلي‌ درتثبيت‌ و تاكيد اين‌ انقلاب‌، موثر بود پيشقدم‌ مي‌شد.
پس‌ از پيروزي‌ انقلاب‌، شهيد رحمت‌ زاده‌ با برخي‌ از نهاد و ارگانها آشنا گرديد و در دوم‌ مرداد ماه‌1359 به‌ عضويت‌ رسمي‌ نهاد سپاه‌ پاسداران‌ انقلاب‌ اسلامي‌ شهرستان‌ فومن‌ در آمد. او علاوه‌ برسپاه‌، در انجمن‌هاي‌ اسلامي‌ شهرستان‌ فومن‌ و همچنين‌ صومعه‌سرا حضوري‌ فعال‌ داشت‌ و چندين‌حوزه‌ مقاومت‌ بسيج‌ را در برخي‌ از روستاها، نيز داير كرده‌ بود كه‌ از جمله‌ي‌ آنها مي‌توان‌ به‌روستاهاي‌ «سه‌ سار» و «گوراب‌ پس‌» اشاره‌ داشت‌. اين‌ شهيد گرانقدر با بر پا كردن‌ كلاسهاي‌ قرآن‌،مجالس‌ عزاي‌ اهل‌ بيت‌ و همچنين‌ دعاي‌ كميل‌، زيارت‌ عاشورا و... در پايگاههاي‌ بسيج‌، براي ‌ترويج‌ روحيه‌ي‌ مذهبي‌ مردم‌، خصوصاً جوانان‌ مي‌كوشيد.
علاوه‌ بر اينها معاونت‌ گردان‌ آموزشي‌ منطقه‌ي‌ فومن‌ و شفت‌ و مسئوليت‌ سازماندهي‌ گردان‌ به‌ اوواگذار شد و مسئول‌ بسيج‌ دانش‌آموزي‌ شهرستان‌ فومن‌ نيز بود. او با مبارزه‌ بر عليه‌ انواع‌ بزهكاري‌ها و مفاسد‌ اجتماعي‌ ـ اخلاقي‌ كه‌ بقاياي‌ رژيم‌ پهلوي‌ بود، نقش‌ عمده‌اي‌ را در اين‌ زمينه‌ ايفا نمود.
در سالهاي‌ آغازين‌ جنگ‌ تحميلي‌، راهي‌ جبهه‌هاي‌ حق‌ عليه‌ باطل‌ شد و اولين‌ اعزام‌ او به‌ جبهه‌، به‌ منطقه‌ي‌ جنگي‌ بوكان‌ بود كه‌ در اول‌ ارديبهشت‌ ماه‌ 1361 صورت‌ گرفت‌. او در اين‌ وقت‌ فرماندهي‌ گروهان‌ در عمليات‌ نامنظم‌ در كردستان‌ را بر عهده‌ داشت‌ و همواره‌ در مناطق‌ غرب‌ كشور حضوري ‌فعال‌ داشت‌.
علاوه‌ بر غرب‌ كشور، حضوري‌ سبز در جنوب‌ كشور نيز داشت‌ و در يكي‌ از عمليات‌هاي‌ بيت‌المقدس‌ در خونين‌ شهر بود كه‌ بر اثر اصابت‌ تركش‌، از ناحيه‌ي‌ چشم‌ مجروح‌ شد و يك‌ چشمش‌ را از دست‌داد.
با اين‌ همه‌، باز هم‌ به‌ حضور در جنگ‌، مداومت‌ مي‌ورزيد و پافشاري‌ خانواده‌ مانع‌ از رفتن‌ او به‌جبهه‌ نمي‌شد. اين‌ شهيد بزرگوار سرانجام‌ پس‌ از رشادت‌ها و دلاوري‌هاي‌ بسيار، در يازدهم‌شهريورماه‌ 1365 كه‌ مصادف‌ با ماه‌ محرم‌ در اين‌ سال‌ نيز بود، در عمليات‌ كربلاي‌ دو در منطقه‌ي‌حاج‌ عمران‌ با فرياد ياحسين‌ (ع‌)، به‌ سوي‌ شهادت‌ كه‌ «هنر مردان‌ خداست‌» گام‌ نهاد و عاشقانه به‌ خيل‌ كاروان ‌شهدا پيوست‌. مزاراین شهید در گلزار شهدای فومن (امامزاده میرزا قراردارد.
 در بخشي‌ از آخرين‌ مكتوب‌ اين‌شهيد آمده‌ است‌:
«... به‌ نام‌ او كه‌ هستي‌بخش‌ جهان‌ است‌. به‌ نام‌ او كه‌ در ذاتش‌ شريكي‌ نيست‌.سپاس‌ به‌ درگاه‌ خداوند سبحان‌ كه‌ بر ما منت‌ نهاد و ما را از ورطه‌ي‌ نابودي‌ به‌ حيات‌ معنوي‌ رساند...با سلام به آقا ابا عبدالله‌ الحسين‌ (ع‌) كه‌ با قيام‌ خويش‌، راه‌ چگونه‌ زيستن‌ و چگونه‌ مردن‌ را به‌ ما آموخت‌... خداوندا، عمري‌ را در انحراف‌ و غفلت‌ بسر
برده‌ام‌ و بر نفس‌ خويش‌ ظلم‌ كرده‌ام‌. بار پروردگارا، قلبم‌ در حجاب‌ گناه‌ است‌ و نفسم‌ معيوب‌ گشته‌، هواهاي‌ نفساني‌ بر من‌ غالب‌ گشته‌اند و نتوانسته‌ام‌، آنگونه‌ كه‌ بايد، عبادتت‌ كنم‌...».
از شهيد رحمت‌ زاده‌، يك‌ پسر  و دو دختر  به‌ يادگار باقي‌مانده‌