شهید علیرضا همتایی
شهيد عليرضا همتايي گشتي فرزند شادروان شير محمد به سال 1346 در روستاي امامزاده تقي(ع)گشت شهرستان فومن قدم به جهان گذارد.
پس از طي دوران طفوليت، وارد مدرسه گرديد و تا قبولي اول راهنمايي به پيش رفت. در سال 1363وجود نازنين پدر را از دست داد و از آن پس، با رنج يتيمي آشنا شد و سرپرستي و مسئوليت مادر وسه خواهر و چهار برادر خود را، در حاليكه فقط هفده سال داشت، برعهده گرفت. ازآن پس بود كه‌وارد بازار كار گرديد و به كار سيم‌كشي ساختمان پرداخت، تا از اين راه مخارج خود و خانواده‌اش رابا تحمل همه مشكلات و كاستي‌هاي آن روزگار، تأمين نمايد.
با وجود همه مشكلات و مصائب، در پاييز سال 1365 به خدمت سربازي اعزام گرديد، در حاليكه‌به خاطر نبود پدر و أخذ كفالت مي‌توانست از زيربار سربازي، آنهم در شرايط بحراني و حساس‌كشور كه مورد هجوم بيگانگان واقع شده بود، شانه خالي نمايد.
با اين همه، به خدمت رفت و دوره آموزشي خود را در پادگان منجيل به پايان برد. اين شهيد بزرگواربعد از اتمام دوره آموزشي به جبهه‌هاي جنوب رفت و پس از رشادت‌ها، سرانجام در چهارم ديماه1365 در عمليات كربلاي 5 در منطقه‌ي شلمچه به شهادت رسيد و به ملكوت اعلي به پرواز درآمد.پیکرش بعداز تشییع در گلزار تازه آباد گشت بخاک سپرده شد.
شهيد همتايي از خصوصيات اخلاقي بسيار خوبي برخوردار بود. خوش اخلاق و مهربان بودند ودر محيط خانواده با مادر وبرادر و خواهرهاي خود به مهرباني رفتار مي‌كردند. در بيرون از خانه با افراد نيز، صميمي و مهربان و آرام بودند و گذشت و بخشش ايشان، چشمگير بود.
در بخشي از وصيت نامه‌اش آمده است:
«...مادر جان اگر مرا دوست داريد، پس از شهادت من، كمترگريه و زاري كنيد. خواهران بزرگوار من، همچون حضرت زينب(س) باشيد و چون او گريه كنيد.برادران من در راه خداوند و دين او كوشش بسيار كنيد... سلام بر تمام شهيدان، بخصوص شهيدمحله ما شهيد سيدحسن فرزانده.... مادرجان همانگونه كه مرا دوست داريد، سربازان محله‌مان وسربازان ديگر اسلام را نيز همانند من دوست داشته باشيد و از شما مي‌خواهم، براي آمرزش روح پدرم قرآن بخوانيد .